woensdag 25 maart 2009

Zappen en slapen

pennen, potloden en rode tulpen

Maria gaat slapen, nu verder in het het boek 'Norwegian Wood' van Haruki Murakami. 
Deze keer lezen we een boek van een Japanse schrijver bij de leesclub. Donderdagavond wil ik het uit hebben.
Ik vind het een weemoedig maar ook geestig boek,  gek eigenlijk, ik denk bij Japanse schrijvers nou niet direct aan humor. Het spreekt me in ieder geval erg aan.
Gisteren om 13.00 uur aangekomen en A afgelost, hij moest fotograferen bij het gerechtshof. 
Op m'n 'dooie akkertje' wat zooi hier opgeruimd. Wat is dat een grappige uitdrukking eigenlijk, nog niet eerder over nagedacht!
Maria had o.a. een vaas met  uitgebloeide tulpen van de tafel getrokken.
Hier af en toe opruimen is leuk,  thuis vind ik het een stuk minder, tenzij er een  keurige oude tante  op bezoek komt, waardoor ik wat gemotiveerder ben.
Daarna met Maria in de draagzak over de Dappermarkt gelopen en rode tulpen gekocht en op de witte opgeruimde tafel gezet.
Vandaag hoop ik, ondanks de regen,  nog even naar Van Beek te lopen. Ik wil extra pennen, potloden  en een tekenboek met spiraal kopen.
Vanavond een of twee nieuwe tekeningen op de blog zetten en
we gaan kijken naar het nieuwe appartement in IJburg.




  

dinsdag 10 maart 2009

mijn nieuwe bril



dinsdag 10 maart 2009

Om half 11 op de trein naar Muiderpoort. Daarvoor heb ik mn nieuwe dure donkeromrande bril opgehaald bij de opticien.
Nu kan ik in Amsterdam eerst zelf aan mijn bril wennen, voordat het thuisfront commentaar levert.
Zodra ik op de Sarphatistraat arriveer en we een snelle koffie gedronken hebben, gaat m'n schoonzoon de deur uit om te fotograferen.
Een blijde Maria wacht me op, nu een fles, vruchtenhap en spelen, althans, zij ligt vrolijk op het grote bed en ik teken haar, (dat gaat goed met de nieuwe bril!) terwijl ze aldoor haar benen naar zich toe trekt en naar me lacht als ik met de muziek meezing.
Vandaag geen lange wandeling, ik heb geen sleutels, gelukkig, het is pestweer.

Nu een stukje mailen naar een collegakunstenaar die twijfelt over een tekst.
Laat ons maar schilderen, zodra we ons werk moeten omschrijven en verklaren wordt het er meestal niet duidelijker op.
Ik vind het geschilderde pas interessant worden, als ik het niet meteen overzie, begrijp en het me intrigeert.

11 maart 2009

Het lijkt wel lente! Bij Plancius op het terras gezeten,
Neef Gijs St. komt m'n boek daar halen, hij vindt baby Maria en het boek mooi.
We hebben veel te bespreken. wanneer hij weer weg is, maak ik snel een tekening van de twee vrouwen aan de tafel naast me, want misschien regent het morgen weer.